اقتصاد مقاومتی

1.   خرید کالای ایرانی، نشان از دینداری است.

2.   خرید کالای ایرانی ، یک فریضه است.

3.   خرید کالای ایرانی ، افتخار ملی است.

4.   خرید کالای ایرانی ، ضامن استقلال کشور است.

5.   خرید کالای ایرانی ، نشانه تعصب به وطن است.

6.   خرید کالای ایرانی اقتصاد کشور را بیمه می کند.

7.   خرید کالای ایرانی، تشویق اقتصاد ملی است.

8.   خرید کالای ایرانی ، احترام به تولید کننده است.

9.   خرید کالای ایرانی ،کمک به کارگر ایرانی است.

10. خرید کالای ایرانی، یک منفعت عمومی است.

11.  خرید کالای ایرانی، ضامن اینده است.

12. مصرف کالای داخلی ،مصلحت است.

13.  مصرف کالای داخلی، تولید داخلی را افزایش می‌دهد.

14.   خرید کالا خارجی=حق الناس

15.   خرید کالای خارجی=ضرر به کارگر ایرانی

16.    خرید کالای خارجی=نابودی اقتصاد ملی

17.    خرید کالای خارجی = نابودی فرصت های شغلی

18. مصرف کالای خارجی =بیکاری جوانان ایرانی

یک نگاه بکن به اجاق گاز ایرانی !

در معدن شیشه وسنگ شیشه چند نفر کار میکنند ؟
میاییم در معدن فولا د و آهن چند نفر کار میکنند ؟
در کارخانه ی تولید سیم و وسایل برقی چند نفر کار میکنند ؟
چند نفر در کارخانه های ریختگری کار میکنند ؟
چند نفر در کارخانه ی تولید شیشه ی فر کارمیکنند ؟
چند نفر وظیف ی حمل و نقل در این پروژه را دارند ؟
چند نفر تو کارخونه ی منتاژ برای محصول نهایی کار میکنند ؟
این افراد از قضا اومدند ؟ اینها جوانان نیستند ؟ اگر خرید این گاز نباشه اگر خرید کالای ایرانی نباشه این همه آدم با مشکل روبه رو میشند !
عینک سیاسی را بزارید کنار مرد و مردونه صحبت کنید .مشکل شما اگه کاره با این طرح کارهم ایجاد میشه .
ولی متاسفانه انگار بعضی ها همه چیز راسیاسی میبینند

ازدواج اقشاری از جمله مسایلی است که در مطالعات علوم اجتماعی آن گونه باید و شاید به آن پرداخته نشده و بارها در دادگاه‌های خانواده مشاهده شده است که زن و شوهر به خاطر همین موضوع درخواست جدایی داده اند. ناسازگاری زن از شغل و حرفه‌ی همسرش از جمله مشکلاتی است که امروزه خانواده‌ها با آن درگیرند. اما از طرفی علاقه افراد به ازدواج  با فردی از یک قشر خاص را نمی شود نادیده گرفت.یکی از آن موارد ازدواج با یک طلبه است. همسران طلاب از طبقه های مختلف اجتماعی هستند برخی از آنها پرورش یافته در خانواده های متوسط، برخی خانواده های ضعیف هستند ، باید توجه داشت  که نوع همسران طلاب افرادی متدین هستند و به مذهب علاقه ویژه ای دارند، انتظارات آنها از منظر مالی کمتر است، اکثر همسران طلاب پذیرفته اند که ممکن است سالهایی را از منظر مالی دچار مشکلاتی باشند و باید ساده زیستی پیشه کنند. اکثر آنها برای پیشبرد زندگی طلبگی زحماتی را متحمل میشوند. مسائل و مشکلات مالی همواره ممکن است خانواده طلبه را مورد آزار و اذیت قرار دهد خصوصا در سالهای اول ازدواج، اینکه خانواده های دیگر وضعیتی فراتر داشته و زندگی مرفهی را داشته باشند کمی سخت خواهد بود که البته همسران طلاب با آگاهی از این وضعیت با طلبه ازدواج میکنند و ممکن است هرگز از مشکلات مالی شکلایت نکنند البته ممکن است از منظر مالی طلبه بعدها وضعیت بهتری پیدا کند.نوع نگاه مردم به طلبه ها نیز میتواند مشکلاتی را ایجاد کند تصور کنید طلبه ای را که با خانواده خود در خیابان قدم میزند ناگهان از داخل ماشینی که بسرعت از خیابان میگذرد توهینی نثار طلبه میشود، تحمل چنین وضعیتی ممکن است کمی مشکل باشد البته محبت های فراوانی نیز وجود دارد که جبران کنند خواهد بود.مهاجرت به قم و دوری از خانواده و خویشاوندان از مشکلات دیگر است طلبه باید برای ادامه تحصیل به قم مهاجرت کند و برای همسر سخت خواهد بود دور از مادر و خواهرانش باشد که همه روزه باهم حرف میزدند. تبلیغ رفتن طلبه نیز بحث دیگری است ممکن است طلبه چندین روز به روستای دور افتاده ای برود و همسر و فرزندان تنها بمانند، برخی از مشکلات دیگر نیز ممکن است وجود داشته باشد نظیر اینکه همسر طلبه نمیتواند هر لباسی را بپوشد، یا برای تفریح جاهای عمومی برود، البته طلبه ها در قم در این زمینه مشکلی ندارند.

یکی از موانع جدی در حمایت از کالای ایرانی و تقویت بنیه تولید ملی و داخلی، به دلبستگی بخش قابل توجهی از جامعه به محصولات و تولیدات خارجی باز می‌گردد، امری که تغییر جدی آن مستلزم عملیاتی شدن مجموعه‌ای از اقدامات موثر، ظریف و پیوسته است.

در گام نخست باید به این سئوال پاسخ داده شود که اساسا کالاها و محصولات خارجی از چه زمانی به بازارهای ایران راه یافتند و راز این دلبستگی به محصولات غربی چیست؟

برای یافتن پاسخ به این سئوال باید با نگرشی تاریخی به بررسی این موضوع پرداخت، به واقع، عقبه و پیشینه تاریخیِ این پدیده به حدود چهار قرن پیش و اوج آن، به زمان قاجارها باز می‌گردد. زمانی که عوامل غربی اعم از مستشاران، سفیران و برخی جهانگردان، پای به ایران می‌گذاشتند و برای پادشاهان ایرانی به رَسمِ هدیه،کالاها و محصولاتی از آن‌سوی آبها به همراه می‌آوردند.

البته تاریخ مراودات تجاری ایران با کشورهای خارجی به قرون بسیار دورتر باز می‌گردد، اما آنچه تحت عنوان کالاها و محصولات غربی به معنای امروزی از آن یاد می‌شود به قرون اخیر و بخصوص عصر قاجار باز می‌گردد. مقطعی که برای نخستین بار ایرانیان متوجه تفاوت‌هایی عمیق ( از حیث صنعتی و تولیدی ) میان خود با غربی‌ها شدند و رفته رفته این تفاوت به یک نوع خودباختگی در قِبال کشورهای اروپایی مُبَدَل شد، آنجا که پوشیدن لباس‌ها و پوشاک اروپایی و تقلید از فرهنگ آنها، وَجهِ تمایزی جدی میان مُقَلِدانِ این آداب و رسوم با عامه جامعه ایجاد می‌کرد و متأسفانه این موضوع به عاملی برایِ وجه برتری عده‌ای بر عده دیگر تبدیل شده بود.

امری که متأسفانه امروزه به‌صورتی مشهود در برخی از طبقات اجتماعی و افراد و گروه‌های جامعه شاهد آن هستیم و گویی استفاده از واژگان غربی در جایی که همه فارسی و ایرانی هستند و هیچ لزومی برای استفاده چنان واژگانی وجود ندارد، یا الگوبرداری از برخی پوشش‌ها و آداب و رسوم به ملاک و معیاری برای وجود تفاوت و برتری تبدیل می‌شود، پدیده‌ای که بعضا در قالب اشرافی‌گری نمود و بروز پیدا می‌کند.

متأسفانه برخی راه را به اشتباه رفته‌اند و الگوبرداری غرب را صرفا به مظاهر آن خلاصه کرده‌اند و با نادیده اِنگاشتن سنت‌ها و آداب و رسوم اصیل ایرانی، اسلامی، به الگوبرداری از مواردی مبادرت ورزیده‌اند که خروجیِ آن هیچ دستاوردی در حصول توسعه پایدار نخواهد داشت و صرفا کشور را به مصرف کننده‌ای مطلق مبدل می‌کند.

پدیده‌ای شوم که در سالیان اخیر به نِمودی از شکاف طبقاتی مبدل شده و قطعا تبعات منفی آن در روح، روان و اقتصاد جامعه انکارناپذیر است و طبیعتا در صورت پیشه کردن چنین مشی و رویکردی، حمایت از کالای ایرانی محقق نخواهد شد.

برخی معتقدند، استفاده از کالای ایرانی( فارغ از دستاوردهای اقتصادی که برای کشور خواهد داشت) از حیث فرهنگی و اجتماعی نیز به عنوان مولفه‌ای مهم در مقابله با فرهنگ اشرافی‌گری و خنثی کردن آن تأثیرگذار خواهد بود.

رهبر معظم انقلاب در پیام نوروزی خود، سال 97 را با عنوان سال «حمایت از کالای ایرانی» نامگذاری کردند و اهداف خود را نیز از انتخاب این عنوان برشمردند.

مهم ترین عامل رشد اقتصادی و حمایت از کالای ایرانی موضوع فرهنگ سازی آن در بین اقشار جامعه است؛ به گونه ای که مردم برای خرید کالای ملی و حمایت از کارگران ایرانی راغب شوند.

همه مردم ایران حمایت از تولید ملی را وظیفه خود می دانند. لکن از تولیدکنندگان ایرانی انتظار داریم تولیداتشان از نظر کیفیت قابل رقابت با محصولات خارجی باشد.

مبارزه جدی با موضوع قاچاق عامل دیگری است که برای تحقق شعار سال الزامی است که در این خصوص مجلس و دولت نسبت به رفع خلأهای اقتصادی موجود تلاش کنند تا تولید داخل فلج نشود؛ چرا که در حال حاضر برابر آمار اعلام شده ۱۵ میلیارد دلار قاچاق کالا در کشور داریم.

«من قبلاً هم این را گفته‌ام، تذکّر داده‌ام، الان هم مجدّداً عرض میکنم. واردات کالاهایی که در داخل به‌قدر کافی تولید میشود، بایستی به‌صورت یک حرام شرعی و قانونی شناخته بشود؛ آنچه در داخل تولید میشود، از خارج وارد نشود.
اینکه ما نگاه کنیم ببینیم کالاهای مصرفی ما، از خوراک گرفته تا پوشاک، تا وسایل منزل، تا کیف و کفش بعضی از بانوان، تا وسایل مدرسه و دفتر و قلم و امثال اینها از خارج بیاید، این مایه‌ی‌ شرمندگی است! انسان احساس شرم میکند؛ هم در مقابل تولیدکننده‌ی داخلی احساس شرم میکند، هم در مقابل آن کسی که این جنس را از بیرون برای ما میفرستد.»